การบริหารจัดการในชั้นเรียน

กิจกรรมที่ 10  เรียงความวันแม่

ทุกสิ่งย่อมมีจุดเริ่มต้น                 ทุกคนย่อมมีผู้ให้กำเนิด

             ทุกการบังเกิดย่อมมีความหมาย                ปถุชนทั้งหลายควรคิดไตร่ตรอง

บุญคุณอันใดหรือจะประเสริฐกว่าบุญคุณของแม่  ผู้คอยเฝ้าทะนุถนอมลูกด้วยความรัก ความหวังดี  ความรักนี้เริ่มตั้งแต่ผู้เป็นแม่รู้ว่า  ลูกได้ถือกำเนิดขึ้น  ความปีติยินดีในจิตใจของแม่ก็ล้นเปี่ยม  วิถีการปฏิบัติตน  กินดื่มสิ่งใดก็ระมัดระวังด้วยเกรงว่าจะเกิดอันตรายต่อลูกในครรภ์  เวลาทุกวินาทีมีค่า  เวลาผ่านไปด้วย  ความหวัง  จนครบกำหนด 9 เดือน  ความปีติยินดีก็เพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ  เมื่อแม่ได้คลอดลูกน้อยออกมาดูโลก  น้ำนมหยดแรกที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยความรัก  ความหวังดี  หลั่งรินออกมาจากอกของแม่  สู่กระเพาะของลูกน้อย  ดั่งสายเชื่อมโยงความสัมพันธ์ที่มิอาจขาดจากกันได้ เป็นอาหารมื้อแรกที่วิเศษที่สุด ประดุจอาหารทิพย์จากชั้นฟ้า  มีความอบอุ่นในฤดูหนาว  และความชุ่มฉ่ำในฤดูร้อน  อุดมด้วยคุณประโยชน์ทางโภชนาการอย่างครบถ้วน   เมื่อเวลาผ่านไปเราค่อยๆ เติบใหญ่  หัดคลาน  หัดเดิน  หัดพูดด้วยการสั่งสอนของครูคนแรกในชีวิตนั่นก็คือ แม่  หลังจากนั้นก็ส่งลูกเข้าโรงเรียนระหว่างนั้นท่านก็ทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อยเพื่อหาเงินมาให้เราจ่าย  ได้มีกิน  มีใช้  แม่คอยให้คำปรึกษาแก่ฉันในทุกๆเรื่อง  และไม่ลืมที่จะสอนให้ฉันเป็นคนดีปฏิบัติตามหลักคำสอนของศาสนาอย่างเคร่งครัด  เคารพผู้ใหญ่  รู้จักตอบแทนบุญคุณคนและรักแผ่นดินไทย                                   
                ทุกวันนี้ฉันมีความสุข  และตั้งใจเป็นคนดี  ตอบแทนบุญคุณของแม่เท่าที่ฉันมีความสามารถ  เพราะแม่เป็นทั้งครู เป็นทั้งหมอ    เป็นนายธนาคาร   เป็นผู้ประกอบอาหาร    เป็นผู้จัดการ    เป็นแบบอย่างในความอดทนและขยัน  เป็นทั้งชีวิตของฉัน   เนื่องในโอกาสวันแม่ฉันขอมอบกลอนนี้ให้แม่

แม่ให้ชีวิต           แม่ลิขิตสายใยรัก

                                    ดูแลพร้อมปกปัก           ท่านทอถักด้วยผูกพันธ์

   น้ำนมเพียงหนึ่งหยด    ดั่งโอสถอัศจรรย์

   รักแม่ทุกคืนวัน              มิแปรผันทดแทนคุณ